موسسه “بازل” که یک موسسه بین المللی برای کنترل پولشوئی در سطح دنیاست امسال هم در میان ١۴۶ کشور مورد بررسی، ایران را از نظر امکان پولشوئی در رتبه اول قرار داد. (هورا! بالاخره در یک چیزی اول شدیم!) پولشوئی این روزها در دنیا کلمه رایجی شده است. “پول کثیف” به پولی میگویند که از راه تروریسم و قاچاق و اختلاس و تقلب جمع شده است. پولشوئی یعنی اینکه این پول کثیف را از زیر کنترل پلیس و قانون خارج میکنند و بعد با یک سری عملیات با نامهای دیگری آنها را به کانالهای دولتی و قانونی سرازیر میکنند و سرنخهای قاچاق و غیر قانونی آنرا پاک میکنند. از این طریق دیگر کسی نمیتواند پیگیری کند که فلان میلیاردر و ثروتمند کلان پولهایش را از کجا آورده است. بهترین جا برای این کار ایران تحت حکومت اسلامی است. کشور تروریسم، کشوری که قانون و حکومت و سیستم بانکی و اداری و وزیر و نماینده مجلسش مافیائی و کثیفند. بنابرین کجا بهتر از این کشور برای قاچاقچیان مواد مخدر و راهزنان و متقلبین و اختلاسگران تا پولهای بالا کشیده شان را “تمیز” کنند و بعد با عزت و احترام راهی بازارهای دنیا نمایند؟ یک عالمه میلیاردر یک شبه از این طریق درست شده است.
اخیرا محمد جواد ظریف همین را اعتراف کرد و در مورد مخالفت با لایحه ضد پولشوئی fatf که در شورای نگهبان گیر کرده است گفت “اعتقاد دارم خیلی از این نگرانی ها صادقانه است؛ یعنی دوستان ما نگرانی صادقانه دارند. اما فکر می‌کنم پشت برخی از این نگرانی ها منافع اقتصادی است.” یعنی میگوید کسانی که با لایحه ضد پولشوئی مخالفت میکنند خودشان دستشان در کار پولشوئی است. او در ادامه گفت “بالاخره پولشویی یک واقعیت در کشور ماست. خیلی ها از پولشویی منفعت می‌برند” او در مورد اینکه آیا فاکتی برای این ادعا دارد یا خیر گفت: “اگر کدی هم در این باره داشته باشم امکانش را ندارم که علنی کنم؛ ولی کدهای زیادی در مورد میزان پولشویی در کشور وجود دارد. من نمی‌خواهم این پولشویی را به جایی نسبت دهم؛ اما جاهایی که هزاران میلیارد پولشویی میکنند حتما آنقدر توان مالی دارند که ده ها و صدها میلیارد هزینه تبلیغات و فضاسازی کنند.”
بعد از این سخنان صادق لاریجانی رئیس قوه قضائیه گفت که این سخنان “مثل خنجری به قلب نظام است”. حسن روحانی هم در تایید سخنان ظریف گفت “وقتی مواد مخدر هست، پول کثیف هم هست؛ این پول کثیف کجا می‌رود؟ یک گوشه و کناری پولشویی انجام می‌گیرد”
هرسه شان راست میگویند. روحانی و ظریف هرروز در اروپا و در سطح دنیا زیر این فشار قرار دارند که اگر جمهوری اسلامی بخواهد فشار تحریمهاها را از سر خود کم کند باید با قوانین بین المللی از جمله قانون ضد پولشوئی خودرا وفق دهد. وگرنه حتی اروپایی هاهم تنهایش خواهند گذاشت. به همین دلیل تلاش میکنند که مقامات حکومتشان را متوجه خطر کنند. اما صادق لاریجانی وقتی میگوید حرفهای ظریف خنجری به قلب نظام است نیز درست میگوید. چونکه کل سیستم اقتصادی جمهوری اسلامی با قاچاق مواد مخدر و تقلب و دور زدن کنترل بین المللی و اینها میچرخد. مدتی پیش علم الهدا گفته بود که اگر این لایحه را تصویب کنیم کشورهای دیگر مدام در کارمان سرک میکشند و اجازه نمیدهند به دوستانمان کمک مالی کنیم. منظورش بروشنی اشاره به سرازیر کردن پولهای کلان برای تروریستهای اسلامی در کشورهای مختلف است. او طبعا به دست داشتن امثال خودش در قاچاق وسیع مواد مخدر در دنیا اشاره نمیکند. اینها برای جمهوری اسلامی مشکلاتی اساسی و واقعی است.
بهرحال جمهوری اسلامی حکومت قاچاق و تروریسم و مافیا است و به همین دلیل معضل پولشوئی را مطلقا نمتیواند حل کند. با هزار حلقه به سیستم پولشوئی و مواد مخدر و مافیائی متصل است. تنها راه خلاص شدن از این معضل اینست که کل این حکومت از صحنه این جامعه جارو شود و این کار کسی جز کارگران و مردم انقلابی نیست.