او را ربودند و شکنجه کردند و به صدا و سیمای کثیفشان آوردند و بعد اعدام کردند. گناهش این بود که دزدیها و جنایات و گندکاریهایشان را افشا کرده بود. افشاگری، انتقاد، طنز و ابراز عقیده به هر شکلی، از انقلاب فرانسه یعنی دویست و پنجاه سال پیش تا کنون به عنوان حقوق پایه ای انسان برسمیت شناخته شده است. اما در کشوری که توحش پوسیده اسلامی حاکم است، قوانین حاکم، قوانین دورانهای توحش و بربریت است. در عصر مدیای اجتماعی و اینترنت، همچون دوران قاجار و خلفا و عصر انکیزاسیون انسانها را به جرم اینکه تبلیغ و افشاگری کرده اند اعدام میکنند. این حکومت از مردم کشوری که بر آن حکومت میکند از زمین تا آسمان فاصله دارد. و در عین حال از همین مردم عمیقا وحشت دارد. ما مردم سزاوار چنین حکومت عقب مانده عهد عتیقی و داعشی ای نیستیم. وحشتشان از افشای جنایات و دزدیهایشان را باید دید و از مدیای اجتماعی فعالانه برای منزوی کردن هرچه بیشتر این فسیلهای عهد حجر استفاده کرد. یک رسانه را می بندند صد رسانه دیگر را فعال کنیم. شب و روز افشایشان کنیم! فریاد بزنیم! آگاهگری کنیم! آبرویشان را ببریم! اینها در دنیا منزوی تر از همیشه هستند و باید منزوی ترشان کنیم. کاری کنیم که به جرم همین اعدامها دولتها مجبور شوند به جای مماشات با آنها بایکوتشان کنند. و بعد شیرازه حکومتشان با اعتراضات مردمی از هم گسسته شود. زنده باد انقلابی انسانی برای جامعه ای انسانی و آزاد و برابر! نابود باد حکومت توحش اسلامی!
17Hassan Mohamadi, Mehin Kaboli and 15 others13 sharesLikeCommentShare