بخش دوم نوشته دوم حسین مرادبیگی (حمه سور) تحت عنوان “حزب کمونیست کارگری و خط آمریکا” واقعا جواب لازم ندارد. زیرا هیچ حرف تازه ای ندارد و به هیچ کدام از سوالاتی که ما جلوی او قرار دادیم جواب نمیدهد فقط لج بازی میکند. او میگوید “در آوردن نقل قول از حمید تقوایی بی دقتی کردم (بی دقتی!؟)” تا خودرا از زیر یک پوزش صریح و روشن بخاطر توهینهایی که به رهبری حزب کمونیست کارگری کرده بود خلاص کند. و تازه همین قدر از عقب نشینی هم از ایشان جای تعجب دارد. او تمام تحریفات و جعلیات قبلیش در مورد حمایت ما از سیاست آمریکا را نیز بدون استدلال یا باهمان استدلالهای بی پایه و کودکانه قبلی تکرار میکند و طبق معمول این جریان یک مشت چاشنی جعلی هخا و آمریکا و الاهواز و موسوی و کروبی هم به آن اضافه میکند. به کسی که تصمیم گرفته است جای خالی کوروش مدرسی و قلمزنان معلوم الحالی چون فتاحی و حاج محمدی را در حزبش پر کند و سیاستهای شکست خورده گذشته را نمایندگی کند و از سرنوشت آنها درسی نگرفته، و با منطق جنبش ضد امپریالیستی قرن گذشته با ما بحث میکند، فقط باید تقویم را نشان داد و زمان را گوشزد کرد و برخی رویدادها را یادآوری نمود شاید از خواب بیدار شود. حمه سور متوجه نیست که ایراد سیاست و خط کوروش مدرسی این نبود کمیته کمونیستی را فراخوان داد و عملا انحلال حزب خودش را در دستور گذاشت و رفت. بلکه او جایی ایستاد و از موضعی دفاع کرد که ناچار بود بر هر نوع آزادیخواهی و هر حرکت چپ و رادیکال و مردمی و هر نوع تشکل پیشرو و چپ خط بطلان بکشد. مردم در خیابانهای تهران فریاد مرگ بر دیکتاتور سر میدادند او آنها را با نیروهای فاشیست هیتلری و حزب اللهی های لبنان مقایسه…
Continue Reading مقابله با محور روس و چین و پریشانحالی چپ ضد امپریالیست