بازگشت به این تاریخ بعد از این همه سال برای رهبری حکا٬ جدا از تلاش برای تاثیر گذاری بر صفوف حزب حکمتیست٬ درعین حال تلاشی برای جبران مافات است. تلاشی برای جبران بیست و چند سال پاسخ نداشتن در برابر بحثهای سیاسی ماست. روشن است که در سال ۱۹۹۰ که بحثها بطور زنده جریان داشت نمیشد این نوع تبیینهای ﺁبکی و عقب مانده را به کسی تحویل داد. حداقل نمیشد اینهارا روی کاغذ ﺁورد.
او را ربودند و شکنجه کردند و به صدا و سیمای کثیفشان آوردند و بعد اعدام کردند. گناهش این بود که دزدیها و جنایات و گندکاریهایشان را افشا کرده بود. افشاگری، انتقاد، طنز و ابراز عقیده به هر شکلی، از انقلاب فرانسه یعنی دویست و پنجاه سال پیش تا کنون به عنوان حقوق پایه ای انسان برسمیت شناخته شده است. اما در کشوری که توحش پوسیده اسلامی حاکم است، قوانین حاکم، قوانین دورانهای توحش و بربریت است. در عصر مدیای اجتماعی و اینترنت، همچون دوران قاجار و خلفا و عصر انکیزاسیون انسانها را به جرم اینکه تبلیغ و افشاگری کرده اند اعدام میکنند. این حکومت از مردم کشوری که بر آن حکومت میکند از زمین تا آسمان فاصله دارد. و در عین حال از همین مردم عمیقا وحشت دارد. ما مردم سزاوار چنین حکومت عقب مانده عهد عتیقی و داعشی ای نیستیم. وحشتشان از افشای جنایات و دزدیهایشان را باید دید و از مدیای اجتماعی فعالانه برای منزوی کردن هرچه بیشتر این فسیلهای عهد حجر استفاده کرد. یک رسانه را می بندند صد رسانه دیگر را فعال کنیم. شب و روز افشایشان کنیم! فریاد بزنیم! آگاهگری کنیم! آبرویشان را ببریم! اینها در دنیا منزوی تر از همیشه هستند و باید منزوی ترشان کنیم. کاری کنیم که به جرم همین اعدامها دولتها مجبور شوند به جای مماشات با آنها بایکوتشان کنند. و بعد شیرازه حکومتشان با اعتراضات مردمی از هم گسسته شود. زنده باد انقلابی انسانی برای جامعه ای انسانی و آزاد و برابر! نابود باد حکومت توحش اسلامی! 17Hassan Mohamadi, Mehin Kaboli and 15 others13 sharesLikeCommentShare